- PLOSTELLUM
- PLOSTELLUMin Talmudico Tractatu de Sabbatho, c. 5. in Misna, Arietes (die Sabbathi) non egrediuntur cum plostello sub cauda sua; et ibidem in Gemara, Non egrediuntur arietes cum plostello, ne caudam suam inflectant: Definitur in Glossa ad eum loc. parva rheda quam caudae (ovium arietumque) supponunt, quia caput caudae illorum arietum est latum instar agniculi: neque habet ossa, sed pinguedinem et densitatem et gravitatem: et cum humum verrit, laceratur ac corrumpitur. Proinde plostellum ipsis aptant, quod post eos volvitur, cum ambulant et cauda illis alligatur. Nempe in Syria Aegypto Arabiaque oves sunt, habentes τὰς οὐρὰς μακρὰς, τριπήχεων οὐκ ἐλάςςονας, τὰς εἴ τις ἐπῄει σφι ἀπέλκειν, ἕκεα ἂν ἔχοιεν ἀνατριβομένων πρὸς τῇ γῇ τῶ οὐρέων, longas caudas, tricubitalibus non minores: quas trahere si permitterent, ulcera contraherent, dumcaudae adterram attererentur. Itaque ἅπας τις τῶ ποιμένων ἐπίςταται ξυλουργεῖν ἐις τοσοῦτο, ἁμαξίδας γὰρ ποιοῦντες, ὑποδέουςι ἀυτὰς τῇςι οὐρῇςι, ἑνὸς ἑκάςτου κτήνεος τὴν οὐρὴν ἐπὶ ἁμαξίδα ἑκάςτην καταδέοντες, Unusquisque pastorum hactenus arte fabrili doctus est, ut plostella faciant, quae illarum caudis subligent, singulas ovium caudas singulis plostellis devincientes, uti habet Herodot. l. 3. c. 115. Vide quoque Aelian. Histor. Animal. l. 10. c. 4. et quae supra ex Bocharto annotavimus, de Ovium cauda.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.